مرگ پایان درد و رنجه . مرگ آغاز رهاییه . مرگ بدون تردید شروعی دوباره برای جبران ای کاش هاییه که در وجود انسان تلنبار می شه . مرگ دوست داشتنیه . هرچند برای بازمانده ها یاد آوری خاطرات خوب درد آور و سهمگینه . اما برای روح پرکشیده آغاز رسیدن به آرزوهای محاله . پس باید بهشون غبطه خورد و به جای ناراحتی از روح بلندشون طلب آرامش کرد تا به ما کمک کنن در طی سفر پر ملال زندگیمون .نمیدونم چرا اولین پست امسال رو اینجوری شروع کردم . اما شاید گاهی وقتا لازمه که به خودمون یا دآوری کنیم که زندگی همه چیز نیست .